Dag 1 : “Met zijn allen daarheen “

Afspraak op de parking Zolder op de E314 .

Na de briefing van Rudi, en het uitdelen van de “Rally” nummers , heeft Patrick en zijn vrouwtje ons  vergast   op een lekker glaasje Cava  . We moesten maar iets tekort komen.

Rond 9u30 vertrokken we vanuit de parking Zolder  richting Hochsauerland. Zoals gebruikelijk ging het goed vooruit . Na ongeveer twintig overtredingen verdeeld  over Belgie , Nederland en Duitsland (vooral snelheid en nog meer specifiek voor de laatsten in het peloton) kwamen we dichter bij ons doel . Een sanitaire stop mocht niet ontbreken .

“Burg Altena  “ in Altena ,leende zich daar uitstekend voor. Wie schetst er mijn verbazing dat na het oprijden van de parking en het netjes en gemillimeterd achteruit parkeren , enkele van de collega’s op zoek gingen naar een parkeerautomaat voor een “parkeerticket”  om een parkeerovertreding te vermijden. Kwestie van uw prioriteiten juist te hebben . Stel U voor, 15 euro parkeerovertreding ! Deze verdwijnt in het niet ten opzichte van de andere  potentiële overtredingen.

Maar ,ja , de zon scheen het was prachtig cabrio weer  en allen waren we in een exited mood. Na het afleggen van de laatste kilometers in een prachtig , groen en bochtig parcours kwamen we aan in Willingen .

Mooi Hotel, inchecken en” plons” in het verwarmde zwembad . Enkele hadden er voor gekozen om het stadje te bezichtigen en iets te gaan drinken.

We hadden blijkbaar onze dag goed gekozen ,want er was een of ander Duits Feest aan de gang….best te vergelijken met de Oktoberfesten maar dan in Mei . Persoonlijk heb ik noch nooit zoveel zatte mensen op een zo  kleine oppervlakte gezien . Ongehoord fascinerend . Er waren kunststukken van “zat” balanceren bij  .

Après-Ski in lenteweer bij 29 graden . Het was inderdaad ook een  prachtige weertje … Op een heel jaar zijn er zijn blijkbaar maar 10 dagen van dit uitzonderlijke weer in deze regio, en wij ,gelukzakken ,hebben er vier van gepland en meegenomen.

Terug in het hotel voor het avondmaal  . Prima kwaliteit van eten maar aan de bediening schortte het een beetje . De stiefdochter van “Cruella” was van de partij en er kon geen glimlach af …en bedienen en rekenen was ook haar sterkste vak niet . Trouwens dit was zowat  het enige minpunt van het Hotel ….en het te verwaarlozen feit dat de “Mousse Au Chocolat” niet regelmatig werd bijgevuld . Marcske had het daar ook nogal moeilijk mee .

Dag 2: Die  “Eder See Tour”

De volgende dag kregen we op de hotel parking een prima briefing van het te volgen roadbook. De dames werden allen in het nieuw gestoken en kregen van William en POCA , een nieuw T-Shirt met het club logo . Ze zagen er allen beeldig uit ….geheel in het wit . Nog vlug wat foto’s van de springende Hinde’s en de groepen konden vertrekken.

Voor de lunch had Rudi het plan opgevat om een picknick te doen ergens ten velde . Hiervoor werd gebruik gemaakt van een van onze speciale voertuigen waarvan slecht een “Limited Edition” door Porsche werd gemaakt . De Cayenne Catering-S met  kofferbak uitvoering die toelaat een picknick, drank, een levensgrote paraplu en balen stro uit het laadkoffer te toveren.

Porsche Design en “Duitse grondigheid” op zijn best. Frankenberg was de lunch bestemming en op de terreinen van Landgut Walkemuhle vonden we een ideale plaats om te lunchen. Chantal had allerlei uit haar hoed getoverd en een romantisch plekje gecreëerd. Het werd een heugelijke dag met Kaas ,Wijn en brood en als klap op de letterlijke vuurpijl had Gerdje  ervoor gezorgd dat Barry White ook van de partij was . Er werd gedanst tijdens deze  onvergetelijke picknick lunch.

Aansluitend namen velen onder ons ,vooral mannen ,nog vlug een “Dame Blanche mit Sahne“ in de nabij gelegen Gaststatte en onze dag kon niet meer stuk. Het laatste stuk van de Eder See tour werd in een recordtempo afgehaspeld om zo vlug mogelijk in het zwembad te springen en de nodige verkoeling op te zoeken .  Het zwembad was echter te klein voor ons gezelschap .Jean-Marie , Agnes en hun flessen FREXENET zorgden ervoor dat we  ons plots twintig jaar jonger gedroegen  .Elkaar nat maken ,gillen en lachen was weer aan de orde, tot de hoteldirectie vriendelijk verzocht rekening te houden met de andere hotel gasten .

Na het diner was er de gebruikelijk Saturday Night Fever Drink and Dance en dit tot in de vroege uurtjes. Er bestaat zodanig veel fotomateriaal hiervan dat beschrijven van het feestje te moeilijk is . Een foto schildert duizend woorden….ook al zijn deze ge-foto-shopt .

Dag 3: Die”Sud-Nord Tour”

De derde dag bracht ons langs Winterberg …Warstein en Buren. Enkele leuke tussenstops , tussen de bloemen , langs de weg en op het gras zorgden voor een leuk en relaxed gevoel. Tegen de middag werd een plek opgezocht waar we onze tweede picknick konden nuttigen.

In het dorp “Alme” aan de “Almer Muhle”  op de  parking aan een stroompje genoemd “de Alme” …hoe kan het anders ?

Hier kreeg het spreekwoord “Eten uit de kofferbak”  een nieuwe betekenis . Porchisten die een staand buffet presenteren in een Cayenne Edition Catering . Hoe ver kun je gaan ?

Een gezellig bijeen zijn gezeten op een grote picknick deken .

Als dessert werd verkoeling gezocht in de beek naast de parking …Walter wou er niet meer uitkomen . Die voelde zich kiplekker in het koele water .

Het laatste stukje parcours werd weer met de nodige gezwindheid afgewerkt om zo vlug mogelijk in het zwembad van het hotel te zijn en er dan gekleed in te springen

……..” William Style”

dag 4: Die ” Zurück tour”

Laatste briefing ,tankbeurt voor de bolides en in een serene colonne naar ons laatste waypoint de Springschans. Rudi keek ernaar en zag dat het goed was …..

Na het bezoek van de “ Muhlenkopfschans” van Willingen en het daarbij horende adembenemende uitzicht  in ons geheugen geprint ,werden de veredelde wasmachines en oudere droogtrommels terug op de rails gezet richting  huiswaarts .

Laat me toe nogmaals te benadrukken ….. “POCA ROCKS ! “ Dank aan allen , voor deze mooie herinnering .

 

 

 

 

 

 

Roland & Chantal