Verslag openingsrit “Zoute Rally

Zaterdagavond 28 februari met lichte zenuwen gaan wij ons bedje in want zondag 1 maart moeten we al vroeg uit de veren : wij hebben een afspraak om 10u in Knokke-Heist voor onze eerste ontmoeting met de Porsche Club Antwerpen, voor de meeste onder jullie beter bekend als POCA.

De aankomst was  een Porsche eigenaar waardig, we mochten allemaal onze bolides op de dijk parkeren en dit allemaal onder toezicht van politie. Wij werden verwelkomt door bestuur met name een zekere mijnheer Tom, en wij voelden ons al precies volwaardige POCA leden. Er stonden ook nog twee koppels met wie wij gezamenlijk na een leuke kennismaking naar het Hotel wandelden waar wij tussen 10 en 11 een zeer uitgebreid ontbijt mochten benuttigen.

 

Daar aangekomen verschoten wij toch van het aantal leden dat POCA telt en dan was er blijkbaar een beperkt aantal inschrijvingen van Porsche’s slechts een 40 tal.

 

In ieder geval werden de toeristen die zondag morgen op een mooi uitzicht getrakteerd.

Wandelen op de dijk, de zee, blauwe lucht, wat wind en een 40 tal Porsche’s wat wilt een

mens nog meer ? Wel wij kregen die dag ietsjes meer, iedereen voldaan van lekkere koffie of thee, broodjes, croissants, koeken, ach te veel om op te noemen, kwam Tom zijn briefing doen over het verloop van de rit. Bollekes-pijltjes route …. Oei oei dachten wij toen we te horen kregen van Gert en Monique dat zij bij hun eerste bollekepijltjes route

in de auto af en toe woordenwisselingen hadden,…ok dat beloofd.

 

Op de dijk aangekomen en de Porsche gestart waren Marleen en ik klaar voor de strijd die ons te wachten stond. Wij reden als vierde in het peloton en het was precies of wij niets anders dan bollekepijltjes routes deden in onze vrije tijd, maar niets anders was waar ….

 

Wij volgden leuk onze voorganger, beter gezegd wij moesten wel want wij hadden de hete

adem van een Turbo achter ons met aan het stuur het ervaren koppel Gert en Monique.

Het landschap was mooi, maar simpel met de glimlach was niet moeilijk als je tussen de

boerenvelden rijdt. Stilaan na wat links en rechts te moeten indraaien begonnen de eerste

drie de motoren te laten werken en waren wij enigszins verplicht om het gas open te draaien wat natuurlijk leidde tot snelheden van 150-170 km/h op binnenwegjes. Ik moet er wel bijzeggen dat het bestuur van POCA duidelijk gezegd had dat niemand verplicht is te

volgen en dat iedereen op zijn manier aan de route mag deelnemen. Al goed en wel maar

wat doe je als leek met 400 paarden onder je gat en 10 andere ruiters achter je met

briesende paardjes die ze maar al te graag willen laten gaan euh ….. Gaaaaaaaaaas.

 

Tot de redding nabij was, wij miste een afslag en waren in een mum van tijd iedereen kwijt.

Ok dan ons dak open en als twee levensgenieters de bollekpijltjes route afwerken. Na km’ s

gereden te hebben zegt mijn co-piloot hier naar links en wat zien wij in de verte al andere

Porsches hadden de afslag blijkbaar gemist wat betekende dat wij nu wel als eerste aan kop

lagen ….

 

Joehoe één al vreugde en jolijt in onze Porsche maar goed dat er geen wandelaars

of wielertoeristen waren want die hadden ons gek verklaard. Nu konden wij triomfantelijk

het einde van de tour afleggen en we zagen het al voor ons : “aankomst van de rookies

fanfare op de dijk, medaille in ontvangst nemen en een rode strik rond onze Porsche” .

 

Wat zeggen ze toch al weer “mooie liedjes duren niet lang” en ja hoor Marleentje was zo

geconcentreerd met het roadbook en ik waarschijnlijk te nonchalant achter het stuur en niet wetende wat links of rechts hoor ik Marleen duidelijk links zeggen en draai ik : no comment.

 

Lap op een veldwegje draai je zomaar niet direkt terug en wat zien wij weeral in de verte maar nu achter ons allemaal blijde gezichten van mensen die met een Porsche rijden en een bollekespijltjes route doen en als eerste op de dijk arriveren.

 

Ik denk dat wij het al bij zeker niet slecht gedaan hebben en woordenwisselingen zijn

gelukkig uitgebleven.

 

Na Gert en Monique gevonden te hebben zijn wij samen met Luc en Lucy wat gaan drinken

om na te praten over het verloop van de rit en de doelstelling van POCA .

 

Als afsluiter was er nog het avondeten, gezellig samen als één grote familie aan tafel, waar de verhalen overvloedig aan bod kwamen en lekker gegeten en gedronken werd. Ik waande mij eventjes in de riddertijd : buiten op de dijk stonden de raspaardjes af te koelen terwijl de baasjes binnen zaten te vertieren.

 

Het was een fijne leuke toffe kennismaking met POCA, het weer was prima, het eten was

lekker en het gezelschap was top, daardoor dat wij ook niet getwijfeld hebben om lid te

worden.

 

Aan iedereen tot het volgend evenement en groetjes van Marleen en André.